Bu sıralar hissettiğim duyguları en iyi anlatan cümle bu oldu. “Yüzme bilmeden kendini suya bırakmak.” Şimdiye kadar “Ama ben yüzme bilmiyorum, zaten suda soğuktur, köpek balıklarıda var.” bahaneleriyle kaçtığım suya kendimi bırakıyorum.
Bilgisayar ile sıkı bir şekilde uğraşmaya başladığım günlerde de tam olarak böyle hislerden kendimi kurtarmaya çalışmaktayım. Bilgisayar ile uğraşmanın bu konuda bir çare olmadığını (zaten olmaması gerektiğinide) son birkaç ay içinde tekrar anlamış durumdayım. Ben hala yüzme bilmiyorum. Hatta denizide tanımıyorum. Fakat kendimi suya bırakmaktan alamıyorum. Sonunda gerçek denizdeki gibi boğulma ihtimalim olmadığının verdiği rahatlıkla kendimi suya bırakıp yavaş yavaş kulaç atmaya başlıyorum.
—
Bu sıralar ingliizce hatta az miktarda ispanyolca ile uğraşdığım için araştırmalarımda içinde bulunduğum durumu inglizcede anlatan tek bir kelime olmaması da bu günlerde ilgimi çekmiyor değil.
Not: Bu yazma biçimi hoşuma gitti. Kişisel konularda birşey yazmaktan şikayet etmek yerine kelimeler ile oynayarak sürekli gözümün önüne gelen kalem pratikleri ile daha güzel yazılar yazabileceğimi düşünüyorum.
Bahri Meriç CANLI
Latest posts by Bahri Meriç CANLI (see all)
- Telefon değişince atıl kalan Samsung Gear 2 hayata döndü - 14 Ocak 2022
- Su test cihazı aldım ve şişe suları ölçtüm - 19 Ağustos 2018
- AVRT5 APRS Tracker - 11 Aralık 2017