Sizin hiç, bir yakınınız öldü mü?
Hayatımda ilk defa morg denen soğuk yere girdim. Hava soğuk, insanlar şokta ayaklarım geri gitmek isteyip ileri adım atar haldeydi. Yirmi sekiz yıllık hayatımın hemen hemen her döneminde yanımda olan babaannemi kaybettim. Rahmetli dedemi kaybettiğimde daha 11 yaşımdaydım. Ölüm diye bir kavram hayatıma hiç girmemişti. Şimdi o yılları hayal meyal hatırlıyorum. Ama şimdi 28 yaşındayım. Geçen zaman içinde ölüm ve yaşam ile ilgili bir sürü şey okudum, duydum, öğrendim. Erkek adam güçlü olmalı etrafındakilere göz kulak olmalıyı ne okudum, ne duydum, bunu da görerek öğrendim.
Sizin hiç ağlamak isteyip ağlayamadığınız oldu mu? Ya da nasılsın diye soran arkadaşlara, dostlara nasıl olduğumu bilmiyorum yerine iyiyim dediğiniz oldu mu?
Siz hiç ölmeden mezara girdiniz mi? Ben girdim, üstüm de kapalıydı üstelik. Daracık beton bir alan. Yanımda toprağa verdiğim büyüğüm. Ben bir şey düşünmedim ya da hissetmedim. Mezarlık öyle bir yer değil ki. Eğer ölümü düşünecekse insan yaşarken düşünmeli, kendi kendine kaldığında düşünmeli.
Her ölüm bu dünyanın sonsuz olmadığını her canlının elbet ölümü tadacağını hatırlatıyor, anlayan bireylere.
Son güncelleme 13 Kasım 2013
Bahri Meriç CANLI
Latest posts by Bahri Meriç CANLI (see all)
- Telefon değişince atıl kalan Samsung Gear 2 hayata döndü - 14 Ocak 2022
- Su test cihazı aldım ve şişe suları ölçtüm - 19 Ağustos 2018
- AVRT5 APRS Tracker - 11 Aralık 2017